Zmiana

Drogi Czytelniku!

Siedem lat współpracy z platformą "Blogger" umożliwiło mi dzisiaj spojrzenie w przeszłość. Czytając opublikowane na przestrzeni lat wpisy obserwowałam proces dojrzewania, ewolucję myśli i słowa nastolatki. Pisanie zwykle było dla mnie czymś dodatkowym, teraz jednak chciałabym zainwestować w nie więcej swojego czasu.

Pragnąc realizować nowe pomysły, zapraszam Cię do odwiedzenia witryny, która od teraz będzie głównym miejscem mojej ekspresji. Na "Rybka i słowa" będę publikować efekty swojej pracy. 

Dziękuję, że byłeś ze mną na "Blogger"!

Autorka

Kim byłabym bez Ciebie
Marną skórą
Skrywającą kości
Spuchniętymi kolanami

Kim byłabym bez Ciebie
Ciałem zagubionym w miejskiej dżungli

Kim byłbyś beze mnie
Kogo byś ratował
Upominał
Kochał
Uczył być człowiekiem

Karolina Rybakowska

Nie rodzisz się nagi
Ale ciepło ubrany
W kurtkę wrażliwości
Czapkę niewinności
Szalik naiwności
Buty bezbronności

Dopiero czas
Bezczelnie zdziera z ciebie ubrania
Rwie je na drobne strzępki
A wiatr rozwiewa

Czując przeszywający chłód tego świata
Zbierasz resztki swojego odzienia

Czasem od razu
Czasem za późno
Biegniesz za nimi
Potykasz się i chwytasz
To co zostało
I zszywasz

I kurtka cała
I czapka cała
I szalik cały
I buty prawie jak nowe

Tylko ty trochę urosłeś

Karolina Rybakowska

#postcards from Lisbon

12 lutego 2017 roku

Nie pamiętam już ostatniego razu, kiedy widziałam słońce. To zabawne, prawie codziennie budziłam się wraz z mgłą. Zachmurzenia oraz opady zdawały się nie przemijać. Zwykle, gdy opuszczałam mury szkoły, po zakończonych lekcjach, spoglądałam w górę i myślałam - „za tymi chmurami kryje się słońce” - wówczas świat nabierał jaśniejszych barw. 

Proste Serca

Chciałabym podzielić się z Wami drobnym projektem, który powstał z udziałem wielu wspaniałych istotek! Kilka miesięcy temu zrodził się pomysł stworzenia filmiku o prostych ludziach i ich prostych sercach. Wspomniane cudowne osóbki poprosiłam o przesłanie mi video z tym, co wzrusza/dotyka ich serca. Oto wynik naszej współpracy, koniecznie dajcie znać co sądzicie. 

Oczywiście chciałabym podziękować (po raz kolejny, ale dziękowania nigdy za wiele haha) wszystkim osobom, które zaangażowały się w tę drobną inicjatywę. Jestem niezmiernie wdzięczna Dominice Mercie i Dominice Gabryś - wspaniałym opolskim tancerkom, dzięki którym ten film wyszedł dziesięć razy lepiej! Dziękuję każdemu, kto nagrał i wysłał mi swoje spojrzenie na dany temat; kto wierzył w powodzenie tego pomysłu; dziękuję wszystkim, którzy udostępnili "Proste Serca" i/lub obdarzyli ciepłym słowem. Jesteście niezwykli! Dzięki Wam chce się więcej!

Spread the love!

Karolina x